- petitio
- pĕtītĭo, ōnis, f. [peto].I.Lit., an attack, a blow, thrust, pass:B.
tuas petiti ones effugi,
Cic. Cat. 1, 6, 15; cf.:petitiones proprie dicimus impetus gladiorum,
Serv. Verg. A. 9, 439.—Trop., an attack made in words before a court of justice, Cic. Or. 68, 228;II.or in debate,
id. Cat. 1, 6, 15; cf.:novi omnis hominis petitiones rationesque dicendi,
methods of attack, Cic. Div. in Caecil. 14, 44; id. de Or. 3, 54, 206.—In gen., a requesting, beseeching; a request, petition for any thing (postAug.), Plin. 29, 4, 19, § 66: huic quoque petitioni tuae negare non sustineo, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 7 (23); Gell. 11, 16, 8 al.—2.Esp. (eccl. Lat.), a request offered to God, a prayer:B.impleat Dominus omnes petitiones tuas,
Vulg. Psa. 19, 6; id. Phil. 4, 6; id. 1 Johan. 5, 15: petitionem offerre Domino Deo, Mos. et Rom. Leg. Coll. 16, 1, 4.—In partic.1.An applying or soliciting for office, an application, solicitation, candidacy, Cic. Att. 1, 1, 1:2.petitioni se dari,
to become a candidate for office, id. Fam. 13, 10, 2:consulatus,
Caes. B. C. 1, 22:pontificatūs,
Sall. C. 49, 2:regni,
Just. 1, 10, 17:tribunatūs et aedilitatis,
Val. Max. 6, 9, 14:dare alicui petitionem consulatūs,
to admit one as a candidate for the consulship, Suet. Caes. 26:abstinere petitione honorum,
Tac. A. 2, 43; Suet. Caes. 28:petitioni se dare,
to solicit an office, Cic. Fam. 13, 10.—A laying claim to any thing, a suit, petition, in private or civil cases (opp. the accusatio, in criminal cases):3.petitio pecuniae,
Quint. 4, 4, 6:hereditatis,
Dig. 44, 5, 3:integram petitionem relinquere,
Cic. Rosc. Com. 18, 56.—A right of claim, a right to bring an action of recovery:cavere, neminem, cujus petitio sit, petiturum,
Cic. Brut. 5, 18; Dig. 2, 14, 56.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.